دستور پخت کدو پلو

یکی از غذاهای خوشمزه‌ و اصیل مازندرانی، کدو پلوست.

شاید اسم این غذا به گوشتان خورده باشد، شاید هم اصلاً ندانید می‌شود با کدوی حلوایی یه پلوی رنگی درست کرد و به عنوان یک ناهار خوشمزه، آن را سرو نمود!

از آنجایی که بیشتر اصالتم به سمت شمال کشور و مازندران می‌رود و بارها این غذای خوشمزه را خوردم و یکی از غذاهای مورد علاقه‌ام است (البته وقتی بزرگ شدم، بچه بودم یک آدم بدغذای هیچی نخور بودم!)، تصمیم گرفتم دستور پخت آن را در اینجا بنویسم.

شاید شما اهل تنوع در غذا باشید و از طعم‌ها و مزه‌های جدید استقبال کنید.

موادی که برای تهیه این غذا نیاز دارید:

• کدوی حلوایی

• برنج

• پیاز

• تخم مرغ

• کره

• شکر

• رب انار محلی ترش-ملس

• ادویجاتی مثل زردچوبه، فلفل، نمک، دارچین

(هل و گلاب، اگر عطر بویشان را دوست دارید. فرم اصیلش ندارد ولی با طعم غذا سازگار است.)

حال میزان هر کدام از اینها چقدر باید باشد؟

من اندازه‌ها را برای دو نفر می‌گویم، شما به نسبت تعداد افراد، آن را تغییر دهید.

۲ پیمانه برنج را اول می‌شوریم و می‌گذاریم حدود ۴۵ دقیقه در آب خیس بخورد.

بعد یک پیاز سایز متوسط رو به بزرگ را شسته و پوست کَنده و کاملاً خورد می‌کنیم و بعد می‌گذاریم با شعله‌ی کم سرخ شوند و خودمان می‌رویم سراغ کارهای دیگر غذا.

در همین زمان مقداری آب در دیگ سایز متوسط می‌ریزیم و روی شعله گاز قرار می‌دهیم تا آب گرم شود.

آن نصفه‌ی کوچکتر کدوی تو عکس را می‌بینید؟ آن میزان کدو برای یک غذای دو نفره، کافیست.

هسته‌ها و رشته‌های اضافه‌ی داخلش را خالی می‌کنیم و آن را می‌شوریم و بعد، آب درون دیگ که کمی گرم شد، کدو را با پوست آن، درون آب داغ می‌گذاریم. به مدت ۲ الی ۳ دقیقه.

این کار را انجام می‌دهیم که بتوانیم به راحتی کدو را پوست بِکَنیم. بعد از تایم بسیار کوتاه، کدو را از آب خارج می‌کنیم و آن را هلالی بریده و مثل سیب پوست می‌کنیم.

بعد از پوست کَندن هم، کدوها را به اندازه‌ی یک و نیم بند انگشت، خورد می‌کنیم.

حواستان باشد که خیلی قطعه‌های کدو، کوچک نشود، چون کدو آب می‌شود و اگر کوچک باشد دیگر شکل و شمایلی برایش نمی‌ماند.

اگر کمی توی آب داغ، کدو را نگذارید، خیلی کار پوست کندن و خورد کردن آن سخت و زمانبر می‌شود.

پیازهایمان که طلایی شد، زردچوبه به آن اضافه می‌کنیم.

به چه میزان؟ یک و نیم برابر عادت غذایتان.

یعنی میزان زردچوبه‌ی این غذا نسبت به غذاهای دیگر بیشتر است.

بعد هم نمک و فلفل (کم) و بعد کدوهای خورد شده را به پیاز داغ اضافه می‌کنیم.

بعد دارچین را روی کدوها می‌ریزیم. (به اندازه‌ای که با طعم دارچین اوکی هستید.)

و کمی شکر، روی کدوها می‌ریزیم. (می‌توانید از شکر استویا استفاده کنید، اگر خیلی دوست دارید رژیمی سالم باشد.) میزان شکر را هم با ذائقه‌ی خودتان تطبیق دهید. خود من خیلی شیرین دوست ندارم. در حد اینکه کمی به سمت شیرینی برود، به نظر من کافیست. باز سلیقه‌ی غذایی شما اینجا تعیین کننده است.

بعد هم آب به میزان خیلی خیلی کم (ته استکان) به تابه‌مان اضافه می‌کنیم و درش را می‌گذاریم که کدو هم سرخ و نیم پز شود.

تایم این کار در حد ۵ الی حداکثر ۱۰ دقیقه باشد، کاملاً کافیست. بیشتر از این بگذارید کدویتان له می‌شود. در همین زمان می‌رویم سراغ برنج.

حالا دیگر شعله‌‌ی دیگ برنجمان را روشن می‌کنیم.

برنج این غذا باید آبکش شود.

و نکته‌ی مهمش این است که برنج را دونتر و نپخته‌تر از حالت عادی‌اش باید آبکش کنید که در نهایت یک غذای شُل نداشته باشید! چون حضور کدو در کنار برنج، آن را کمی شُل و نرم می‌کند.

پس برنج را دو درجه دونتر از حد معمول آبکش می‌کنیم و در حد یک ته استکان از آب برنج آبکش شده را نگه می‌داریم.

بعد از آبکش کردن، کدویمان هم که آماده است.

مثل باقی برنج‌های رنگی (لوبیا پلو، عدس پلو و…) لایه‌هایی از برنج و کدو را درون دیگمان می‌ریزیم.

می‌توانید بین هر لایه کمی پودر دارچین هم برای بیشتر شدن عطر بوی‌اش اضافه کنید.

اگر ته دیگ دوست دارید، پیشنهاد میکنم از مخلوط برنج و مواد کدویتان ته ِ دیگ بریزید، اگر نه، نان بگذارید و خیالتان را راحت کنید!

وقتی محتوای لایه‌ای برنج و کدو آماده شد، دیگ را روی شعله‌ی کم گاز می‌گذاریم و بعد ۱۰ دقیقه، آن ته استکان از آب برنج آبکش شده را که نگه داشته بودیم، روی برنج و کدوها می‌ریزیم که برنجمان کاملاً در نهایت دم کشیده و عالی شود.

معمولاً نیم ساعت بعد برنج دم کشیده است، باز به نوع برنج شما دارد.

۵ دقیقه قبل از دم کشیدن کامل برنجمان، به تعدادی که دوست داریم، تخم مرغ را با کره نیمرو می‌کنیم.

برنجمان که دم کشید، با تخم مرغ و رب انار محلی ترش و ملس نوش جان می‌کنیم. 😉

این غذا ترکیبی از طعم‌های شیرین و ترش و کره‌ای است.

غذای ساده و خوشمزه‌ای است.

اگر کدو حلوایی دوست دارید، حتماً طعم این غذا را هم دوست خواهید داشت.

اگر غذاهایی که طعم شیرین دارند، با ذائقه‌ی غذایی شما سازگار است، باز این غذا مطلوب شما خواهد بود.

خلاصه که همین.

امیدوارم درستش کنید و از خوردنش لذت ببرید.